Om eerlijk te zijn weet ik niet meer precies wanneer ik ben begonnen om de avonturen van Simon & Harry op papier te zetten, maar het moet ergens in mei 2017 geweest zijn.

Thijmen was toen een maand of 4 oud. Ik gaf hem zijn nachtvoeding en zag vanuit mijn ooghoek dat er een spin in een web aan het plafond hing. Ik ben niet zo'n held als het op spinnen aankomt. Het liefst pak ik de stofzuiger, zuig de spin op en prop dan nog een halve boom aan keukenrol aan het einde van de stang en hoop dan dat de spin in kwestie er niet uit kruipt, maar astma heeft en stikt in de hoeveelheid stof...

 Een echte held op sokken...

Ik nam me daarom op dat moment voor dat kleine Thijmen wat dapperder moest worden dan zijn moeder en dus verzon ik met hem in mijn armen een verhaaltje over Simon de Spin die in een oud huis woonde en er gewoon een beetje aan het spelen was. Hij was alleen. Dat was een beetje zielig. Dus  kreeg Simon een vriendje. Stefan de Spin? Nee. Stom. Harry dan. Harry de Hooiwagen. Ja dat werkt wel. Hooiwagens hebben lange pootjes, dus die zijn sneller dan 'gewone' spinnen. Maar Simon & Harry kunnen niet de hele dag wedstrijdjes doen. Dat is niet leuk voor Simon. Die verliest altijd. Dus ze moeten wat meemaken.

En zo kwam het idee tot stand van de ontmoeting van Simon en Harry, waarbij Harry niet alleen Simon redt, maar hem ook een wijze les meegeeft: geen vooroordelen over anderen hebben. Nog educatief verantwoord ook! Het leek me leuk voor later, dus zette ik het verhaaltje een paar dagen later (handgeschreven) op papier. Er kwamen wat losse tekeningetjes bij van hoe Simon & Harry er in mijn hoofd uitzagen en voilà: 3 A4-tjes in een onleesbaar en kinderlijk handschrift en een aantal minuscule kriebelige tekeningen. Ik had op dat moment niet de intentie er wat mee te doen, het leek mij gewoon leuk voor in het plakboek van Thijmen.